sábado, 18 de agosto de 2012

Interactividade: a nossa troca de correspondência com @s leitor@s (III)

Retomamos uma secção antiga do «Fórum ilha das Flores», dando conta da ocasional troca de correspondência que vamos tendo com @s noss@s leitor@s e visitantes do blogue.

Na passada semana fomos contactados pelo capitão Ernesto Carvajal Alonso, solicitando informação acerca de uma sua "aventura" ocorrida na ilha das Flores há mais de meio século. Abaixo transcrevemos esse email que nos foi enviado...

Excelentísimo senhor: en el año 1959, mes de Febrero, tuvimos la suerte de arribar a la isla das Flores, lo que constituyo un milagro para mí y toda la tripulación. Nos salvamos y ahí el maestro Joao "Faí Pontes" dejó el navio achicado (esgotado) como si fora unha gota de sudor, tal como prometeo. O caso foi que es dous navios constituiamos un parexa de "bacalloheiros" dunha empresa da Coruña, é durante un forte temporal o segundo navio sufriu a destrución da casa do leme e quedou por tanto sin posibilidad de gobernar o navío e aínda mais, sin ter posibilidad de comunicar debido a que os aparellos de radio, foram arrancados do lugar e desapareceron. En dous días anduvimos con o meu navio a busca do navío "Parrote", sin saber si afundara ou estaba a frote. Afortunadamente encontramolo a frote. Intentamos rebocalo é no intento unha vaga de mar surfou o navio contra o noso e provocou unha grande rotura que inundou o porao principal de agua. Esperamos a que o tempo calmara, trasbordamonos o barco "Parrote" que tinha a casa do leme destruida, chegou a noite e meu barco "Palloza" non se afundaba. Decidimos trasbordarnos a meu barco. Pedin voluntarios para que vinieran conmigo. Hubo un valeroso "salgador" que tiña cinco fillos, eu dixen! No, Reimundo tu tienes cinco hijos, tu no¡ Insistió y vino abordo con 3 hombres más. Navegamos de vagar hacia la isla de las Flores, estábamos a 170 millas al noroeste das Flores, al cabo de 3 días recalamos al Sur de la isla, al avistarla, Reimundo exclamó: yo conozco esta isla, hay una rampa para subir las ballenas. No teníamos carta de navegación para poder abordar la isla pero al cabo de dos navegaciones para norte y sur, Raimundo reconoció la Capilla. Ese fué el milagro, pues el barco ya tenia agua en el porao de proa. Los trabajos para reparar el barco y achicarlo fueron cosa del Señor Joao Fai Pontes, o mergullador e todo o pueblo. Un bon home xoven que tiña unha ballenera que se chamaba "Os Tres Irmans", vendeunos o seu barco e truxemolo para a Coruña e está no museo naval. Estos días da Radio Onda Cero (de divulgación nacional), pidironme que lle relate esta historia, eu quería divulgar os catro ventos a fraternidad, corage e valor dos marinheiros da ilha das Flores. Por tanto gustaría saber si viven ainda o propietario da balheira "3 Irmans" ou o mergullador ou o Senhor Joao Fai Pontes, e tamen gustaria saber si vive o Serpa que foi o que coordinou a todo el pueblo para que repararan el navio. Agradeceré infinitamente alguna respuesta de VE.

Respetuosos saludos
Capitán Ernesto Carvajal Alonso

Saudações florentinas!!

2 comentários:

Oswaldo Martins Pereira Sobrinho (Maringá - Brasil) disse...

Que narrativa interessante! Fico contente com a bravura e fraternidade dos florentinos da época.

Anónimo disse...

Só é pena este teste não estar traduzido para Portugues. Que é mais uma grande hestoria real da Ilha das Flores para se juntar a tantas outras.